پیوسته ز روزگار از مجیرالدین بیلقانی رباعی 117

1 گر نه ز وصل تو دل ما را امان رسد کار دل از فراق تو جانا به جان رسد

2 عقل از حیات دامن امید در کشد زان پیش کز غم تو دمم بر دهان رسد

1 کشورستان راستین کاقبال سلطان خواندش صاحبقرانی کاسمان خورشید احسان خواندش

2 آن صف شکن کاندر وغا از رمح سازد اژدها آن خسرو آصف صفا کآصف سلیمان خواندش

1 جان و دلم همیشه به عشقت اسیر باد جانا مرا خیال تو نقش ضمیر باد

2 سوز غمت روان مرا ناگزیر شد مهر دلم هوای ترا ناگزیر باد