گرچه ز مه و مهر به رخ بردی دست از مجد همگر رباعی 62

1 به جان تو که به جان رهی نگاه مکن به حال خود نگر و حال من تباه مکن

2 اگر چه حسن تو ما را پناه جان و دل است مبین در آئینه و حسن را پناه مکن

1 درد عشقت ز جان توان پرسید رازت ازدل نهان توان پرسید

2 هر کجا فرقت تو سایه فکند حال جان زان جهان توان پرسید

1 جاءالشتاء و مل الدجی ظل بالحب و الراح این التوسل

2 در خز به خرگه بامنقل و مل این نکته یاد آر کالبرد یقبل