گرچه سیاحان جهان گردیده‌اند از همام تبریزی غزل 70

1 گرچه سیاحان جهان گردیده‌اند مثل رویت کافرم گر دیده‌اند

2 مهرورزان پیش نقش روی تو بر جمال شاهدان خندیده‌اند

3 ماه‌رویان ز اشتیاقت سال‌ها پای سرو و روی گل بوسیده‌اند

4 شاعران کردند تشبیهت به ماه زین سخن صاحب‌دلان رنجیده‌اند

5 صبح دانی ناله مرغان ز چیست؟ بوی زلفت از صبا بشنیده‌اند

6 از ره چشمم گرفتی ملک دل جمله دل‌ها در بلای دیده‌اند

7 سرزنش کردن نمی‌باید مرا عشق پیش از عهد ما ورزیده‌اند

8 عاشقان را از ملامت باک نیست کاین گنه دیر است کآمرزیده‌اند

9 عشق را قومی که پنهان داشتند شعله آتش به نی پوشیده‌اند

10 دوستی ز آنان نیاید ای همام کز حدیث دشمنان ترسیده‌اند