بود گر چه جام می لاله از امیرعلیشیر نوایی غزل 124

1 بود گر چه جام می لاله گون تلخ ولی جام هجرست از وی فزون تلخ

2 گر این هر دو تلخست لیکن باغیار بود یار می خوردن از حد برون تلخ

3 ز هجران بدانگونه تلخست عمرم که آید برون گر زنی زخم خون تلخ

4 در آن بین که چون شربت هجر تلخست مگو ساغر عشرتت گشت چون تلخ

5 ازان تلخ کامم گه باده خوردن که ریزد می از جام چرخ نگون تلخ

6 اگر عیش من تلخ شد عیب نبود کند عیش اهل وفا چرخ دون تلخ

7 به فانی نه بد تلخکامی چو شد یار یقین دان که شد کام عیشش کنون تلخ