1 اگر چه ناصح ما مشفق است و خیر اندیش به تندرست چه گویم من از جراحت ریش

2 بهیچ حادثه ما را غمین نشاید داشت که از وجود تو شادیم نی زهستی خویش

3 غمش نهفته نشاید بدل که مقدم شاه نهان ز خلق نماند بکلبه ی درویش

4 به همعنانی طفلان نی سوار بماند چه تیغها به نیام و چه تیرها در کیش

5 تو در دل من و سد بار از دلم افزون بعالم اندر و زاندازه ی دو عالم بیش

6 یگانه فتحعلی شه خدیو نیک نهاد خداش نیکی بخش و قضاش نیک اندیش