گرچه دیدم بر عذار عصمتت از محتشم کاشانی غزل 54

1 گرچه دیدم بر عذار عصمتت خال گناه چشم از رویت نبستم روی چشم من سیاه

2 کم نگه کردم که رویت را ندیدم سوی غیر غیرتم بنگر که دیگر می‌کنم سویت نگاه

3 مدعی سررشتهٔ وصلت به چنگ آورده است هست زلف در همت اینک به این مغنی گواه

4 غیر پر کید و تو بی‌قید و من از مجلس برون جز خدا دیگر که پاس عصمتت دارد نگاه

5 حکم غیرت نیست در ملک دلم جاری بلی از سیاستهای پیشین تایب است این پادشاه

6 گردد ای بت تا کی ازین جنگهای زرگری از تو ضایع ناوک بیداد و از من تیر آه

7 از ته دل با کسان میدار صحبت بعد از آن میشو از لطف زبانی محتشم را عذر خواه