1 گرچه در سینه صد آتشکده آتش دارم لله الحمد که با سوزش دل خوش دارم

2 بار عشقی اکه از آن چرخ به زنهارآمد کوه دردی ست که بر جان بلاکش دارم

3 با سر زلف توگوبا شده گستاخ نسیم بی سبب خاطر مجموع، مشوش دارم

4 نکند تیره، غبار - ایام مرا مشربی صاف تر از بادهٔ بی غش دارم

5 نرود از سر سودا زده تا حشر برون پیچ و تابی که از طره دلکش دارم

6 دلم از نغمهٔ حافظ به سماع است حزین در نهان خانهٔ عشرت، صنمی خوش دارم