گر چه دوش از داغ هجران آتشین تب داشتم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 گر چه دوش از داغ هجران آتشین تب داشتم سوز این آتش فزونتر بود کامشب داشتم
2 درد و ضعفم هر دو مهلک بود گر میآمدی پرسه را اسباب جان دادن مرتب داشتم
3 از تو و خود در زمان هجر و ایام فراق روح را بی‌قالب و بی‌روح قالب داشتم
4 گر تقرب جستم اندر شرب با مستان دیر عیب نبود چون به ایشان قرب مشرب داشتم
5 در خیال خار مژگانش نبودم خواب دوش ز آنکه اندر پیرهن صد نیش عقرب داشتم
6 در تب غم فانیا سوز درونم کم نشد زانکه از تبخاله بود آبی که بر لب داشتم
دیدگاه‌ها **