گر چه هر دم ز غمت بر از ابن یمین فریومدی غزل 72

1 گر چه هر دم ز غمت بر دلم آزاری هست باشم اغیار اگر جز تو مرا یاری هست

2 نشود دور ز تیغ تو که هرگز نکند بلبل اندیشه که اندر پی گل خاری هست

3 گر خطت هست مزور سزد ایدوست از آنک خفته در سایه ابروی تو بیماری هست

4 گنج حسنت بطلب آورم ایدوست بدست گر چه از هر طرفش غاشیه گون ماری هست

5 شادی وصل تو گر بهره دل نیست مرا چه توان کرد غم هجر توأم باری هست

6 بر خود میندهی بارم و این خوش که مرا بر دل از سیم سرین تو گرانباری هست

7 زین پس از ابن یمین گشت دلم فارغ از آنک شب و روزش ز غم عشق تو دلداری هست