گرچه چو تو حق شناس در عالم از مجد همگر رباعی 202

1 دلا منال به درد از غراب گرد نعیب که روز هجر نعیب از غراب نیست غریب

2 زیار نال و رقیبش که سوز و ناله من ز جور یار و رقیب است نز غراب و نعیب

1 ای تو به جاه خسرو صاحب نشان شده در ملک شاه خسرو و صاحب قران شده

2 ای آفتاب سایه فکن کز ظهور تست در سایه تو ذره صفت خور نهان شده

1 که می برد ز من خسته دل به یار پیام که می رساندش از لفظ من درود و سلام

2 کرامجال بود کز ملال خاطر او در افکند سخن من علی الخصوص پیام