کلّ ما فی الوجود لیس سواه از حزین لاهیجی مثنوی 1

1 کلّ ما فی الوجود لیس سواه وحده لا اله الّا الله

2 دیده گر مغز بیند و گر پوست رقم آفریدگاری اوست

3 شجر طور هستی، انسان شد جلوه گاه جمال سبحان شد

4 آن شجر را زبان چو بار آمد وقت توحید کردگار آمد

5 متعالی ز وصمت اطلاق متجلی در انفس و آفاق

6 ازلش تا ابد دو تا نبود ابدش از ازل جدا نبود

7 اوّل و آخر است از اسمایش لیک واحد بود مسمّایش

8 وحدت او منزه از عددی بی شریکی ست معنی احدی

9 ذاتش آیینهٔ تجلی علم علم او درگشای جوهر حلم

10 لامکان آفرین، مکان گستر کبریایش ازین و آن برتر

11 نقش هستی ز کلک او نقطی مدّ صنعش کشیده است خطی

12 در حقیقت عدم شماری نیست نقطه و خط جز اعتباری نیست

13 لوح توحید اوست ساده ز حرف مغز حرف است این حدیث شگرف

14 حرف و صوت انفعال و او ذاتی ست هر چه گوییم، باد پیماییست

15 لب کج نغمه، نیست دستان زن دم فروبسته، یا زبان الکن