یکباره مرا بلایت از انوری ابیوردی رباعی 161

1 تا رنگ مهر از رخ روشن گرفته‌ام بی‌رنگ او ببین که چه شیون گرفته‌ام

2 دریای من غذای دل تنگ من شدست دریای کشتیی که به سوزن گرفته‌ام

1 هر شکن در زلف تو از مشک دالی دیگرست هر نظر از چشم تو سحر حلالی دیگرست

2 ناید اندر وصف کس آن چشم و زلف از بهر آنک در خیال هرکس از هریک خیالی دیگرست

1 بازماندم در غم و تیمار او تدبیر چیست بازگشتم عاجز اندر کار او تدبیر چیست

2 باز خون عقل و جانم ریخت اندر عشق او دیدهٔ شوخ‌کش خونخوار او تدبیر چیست