1 یکباره مرا بلایت از پای نشاند بر یک یک مویم آب رنجوری ماند
2 چون سیم و زرم بر آتش تیز گداخت وان سیم و زری که بود بر خاک فشاند
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 جانا به جان رسید ز عشق تو کار ما دردا که نیستت خبر از روزگار ما
2 در کار تو ز دست زمانه غمی شدم ای چون زمانه بد، نظری کن به کار ما
1 در همه عالم وفاداری کجاست غم به خروارست غمخواری کجاست
2 درد دل چندان که گنجد در ضمیر حاصلست از عشق دلداری کجاست
1 حبذا بخت مساعد که سوی حضرت شاه مردمی کرد و رهم داد پس از چندین گاه
2 بعد ما کز سر حسرت همه روز افکندی سخن رفتن و نارفتن من در افواه
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **