1 همه شب دوش من بیدار بودم ندیم حسرت و تیمار بودم

2 ز وصل یار دلبر برنخوردم ز هجر دوست برخوردار بودم

3 چو محنت کشتگان اندر تحیر بمانده روی در دیوار بودم

4 همی جان کندم اندر فرقت یار مبر آن ظن که من بیکار بودم

5 زسودا و ز صفرا و طپیدن بسان مرد نا هشیار بودم

6 مرا گویند چون بودی چگویم مگر بهتر شوم بیمار بودم