علی رضا که گلی از بهار از جویای تبریزی قطعه‌ 19

1 علی رضا که گلی از بهار کشمیر است مدام شاه خراسان نگاهبان بادش

2 ز سرد و گرم حوادث به حرمت این نام رسد ز فیض دو معصوم دایم امدادش

3 چو در دلش هوس درس و بحث جا گیرد سزد که باشد عقل نخست استادش

4 رسد به فضل خدا چون به سن رشد و تمیز کناد صاحب علم لدنی ارشادش

5 شد از قضا چو به اسم علی رضا موسوم ‏«علی رضا» شده تاریخ سال میلادش