افسوس که درد عشق و درمان از حزین لاهیجی رباعی 1058

1 خواهم درین گلستان، دستوری صبا را تاگرد سر بگردم، آن یار بی وفا را

2 تا خرقه می پذیرد، در رهن باده ساقی ای محتسب صلایی، پیران پارسا را

1 در صبح عارض از خط مشکین نقاب کش این سرمه را به چشم تر آفتاب کش

2 از عشوه خون رستم طاقت به خاک ریز خنجر ز ترک غمزه، بر افراسیاب کش

1 حلاوت در مذاقم نیست آب زندگانی را نفس باشد رگ تلخی، شراب زندگانی را

2 پر پرواز باشد رنگ و بوی مستعار او وفا نبود گل پا در رکاب زندگانی را