عیش ار به دل آبله ناکم گذرانند از حزین لاهیجی غزل 561

1 عیش ار به دل آبله ناکم گذرانند خون مژه از دامن پاکم گذرانند

2 ناگفته بدانند که از دست غم کیست از حشر چو با سینهٔ چاکم گذرانند

3 ارواح به خاکم همه سایند جبین را از کوی تو گر بعد هلاکم گذرانند

4 هشیار به هنگامهٔ محشر نتوان رفت ای کاش که از سایهٔ تاکم گذرانند

5 ریزم به رهش بار دگر جان حزین را گر آن سگ کو، بر سر خاکم گذرانند