احمد حنبل امام از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 62

1 طرقوا یا عاشقان کین منزل جانان ماست زانچه وصل و هجر او هم درد و هم درمان ماست

2 راه ده ما را اگر چه مفلسان حضرتیم آیت قل یا عبادی آمده در شان ماست

1 شیر در کار عشق مسکین است عشق را بین که با چه تمکین است

2 نکشد کس کمان عشق به زور عشق شاه همه سلاطین است

1 نور ایمان از بیاض روی اوست ظلمت کفر از سر یک موی اوست

2 ذره ذره در دو عالم هر چه هست پرده‌ای در آفتاب روی اوست

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند