احمد حنبل امام از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 62

1 احمد حنبل امام عصر بود شرح فضل او برون از حصر بود

2 چون ز فکر و علم خالی آمدی زود پیش بشر حافی آمدی

3 گر کسی در پیش بشرش یافتی در ملامت کردنش بشتافتی

4 گفت آخر تو امام عالمی از تو داناتر نخیزد آدمی

5 هرک می‌گوید سخن می‌نشنوی پیش این سر پا برهنه می‌دوی

6 احمد حنبل چنین گفتی که من گوی بردم در احادیث و سنن

7 علم من زو به بدانم نیک نیک او خدا را به زمن داند ولیک

8 ای ز بی‌انصافی خود بی‌خبر یک زمان انصاف ره بینان نگر