1 نگار چابک مه روی مهوش بت سیمین عذار شوخ سرکش

2 ز زلف تابدار و رنگ رخسار نهد هر لحظه نعل من در آتش

3 چو زلف سرکشت جانا ازین بیش مکن حال دل ما را مشوّش

4 خوشش بادا نسیم صبحگاهی که کرد از بوی زلفت وقت ما خوش

5 به تیغم گر زند زان دست و بازو شوم قربان نمی گویم به ترکش

6 اگر باد آورد بویی ز کویش به بوی خاک کویش می کنم غش

7 به یاد آنکه اندر برکشی یار جهان حالی بلای هجر می کش