1 خلاف وعده کردن ناپسندست ببین کز وعده ی وصلِ تو چندست

2 مده دشنام ناخوش بوسه ای ده چه زهرم می دهی آنجا که قندست؟

3 بترس از چشم شور و ابروی تلخ که از نامحرمان بیم گزندست

4 به آتش برفشان گه گه سپندی که دفع چشم بد دود سپندست

5 علاجِ دردِ بی آرامِ من کُن ببخشا بر دلی کو دردمندست

6 به کوته دیده گویید ای مشنّع بلای عقل بالای بلندست

7 مرا گویی مرو دنباله ی عشق نمیدانی که در حلقم کمندست

8 خطیب از دوستانم گو حدیثی کرا پروای چندین وعظ و پندست

9 که در بند بلای قامت دوست همه عضو نزاری بند بندست