باز این چه شور و فتنه ست کاندر از مجد همگر غزل 82

1 باز این چه شور و فتنه ست کاندر جهان فکندی کز دست غم ز دلها بیخ طرب بکندی

2 از چشم شوخ و ابرو جادوی با کمانی وز زلف دزد هندو دلبند با کمندی

3 تا کی به دست دستان دست زمانه پیچی تا کی به سحر چشمان چشم سپهر بندی

4 تا کی به خار هجران چشم امید خاری تا کی به تیغ حرمان روی مرا درندی

5 در چشم امن نیشی در کام فتنه نوشی با دوستان چو زهری با دشمنان چو قندی

6 ترسم که آتش افتد در خرمن تو ای مه گر من زدل بر آرم آهی به دردمندی

7 هر شب به دانه دل پیشت سپند سوزم کز بس پسند هر چشم شایسته سپندی

8 گر سرو گلعذاری چون شمع از چه گریی ور شمع اشکباری چون تازه گل چه خندی

9 بر دامن تو گردی چون من نمی پسندم کوه بلا بر این دل آخر چرا پسندی