باز این منم به صد دل خشنود از عرفی شیرازی غزل 416

1 باز این منم به صد دل خشنود در سماع دیوانه وش ز نغمهٔ داود در سماع

2 رویم به روی دلبر و قوال در سرود دستم به دست شاهد مقصود در سماع

3 پرهیز ای فرشته که اینک به عرش و فرش افشاندم آستین می آلوده در سماع

4 باز این چه سوزش است که خونابه ریز شد چندین هزار زخم نمک سود در سماع

5 هنگام مردن است، تپیدن بسی به خون دایم چو بی غمان نتوان بود در سماع

6 زاهد که بود زمزمه دشمن به دیر عشق آمد به نیم زمزمهٔ عود در سماع

7 عرفی سرود بزم که یادش آمد که باز بر روی آتش آمده چون عود در سماع