عذارت خط به بخت ما درآورد از سلمان ساوجی غزل 139

1 عذارت خط به بخت ما درآورد سیه بختی است ما را ما درآورد

2 عذرات بود بر حسن تو شاهد جمالت رفت و خطی دیگر آورد

3 چو زلفت پای در دامن کشیدست چرا خط سیاهت سر بر آورد

4 خیال لعل نوشینت، به شب دوش مرا صد پی شبیخون بر سر آورد

5 مرا از گلبن حسن تو ناگاه گلی بشکفت و خاری نو برآورد

6 گلت بر نسترن رسمی زد از مشک گل رویت عجب رسمی برآورد!

7 چه صنعت کرد خط عنبرینت؟ که خورشیدش سر اندر چنبر آورد

8 خنک باد صبا کامد ز زلفت نسیمی صد ره از جان خوشتر آورد

9 دماغ جان سلمان را سحرگاه به راه آورد و مشک و عنبر آورد