1 حبذا شهر علائیه و شهرستانش خرما نزهت باغ خوش و باغستانش

2 این نه شهریست بهشتیست پر از ناز و نعیم خازنی نیست سزاوارتر از رضوانش

3 قهرمان وی اگر سوی فلک حکم کند از پی کسب شرف ممتثل فرمانش

4 در زمان ترک فلک پای نهد اندر گل همچو هندو بکشد ناوه بسر کیوانش

5 طاق قوس قزح ار چند بلندی دارد هست چون خاک زمین پست بر ایوانش

6 چون به بنیانش نظر بر فکنی خود دانی همت عالی بانی وی از بنیانش

7 کیست بانیش علاء دول و دین که بود نآورد مثل بصد قرن و بصد دورانش

8 آنکه بر خط وی ار سر ننهد کاتب چرخ شاه انجم ندهد راه سوی دیوانش

9 هر کرا بخت مساعد بود و دولت یار کار دشوار برین گونه بود آسانش