ای زده دم ز سبکروحی خویش از جامی قطعه‌ 36

1 کردی از آشوب گردش های دهر کرد از صحرا و کوه آهنگ شهر

2 دید شهری پر فغان و پر خروش آمده ز انبوهی مردم به جوش

1 بود همچون بوم زاغی روز کور جا گرفته بر لب دریای شور

2 بودی از دریای شور آبشخورش دادی آن شورابه طعم شکرش

1 ای شده زندان درم مشت تو بند بر آنجا ز هر انگشت تو

2 پیش که ایام کند رنجه ات گردش او تاب دهد پنجه ات