زهی سرفرازی از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 125

1 زهی سرفرازی که در پیش حکمت سپهر از دل و دیده محکوم باشد

2 تو باشی وجز تو نباشد اگر زانک امامی درین عصر معصوم باشد

3 بتحقیق بدبخت آنرا شناسم که از دوستیّ تو محروم باشد

4 تو آنی که اسباب ارباب معنی به سعی بنان تو منظوم باشد

5 خلوص دعا گو بدین خدمت اندر همانا که معلوم مخدوم باشد

6 در آتش شوم از برای رضایت وگر خود چو شمعم تن از موم باشد

7 به خدمت فرستاده ام ارمغانی تو خود دان که آنرا چه مفهوم باشد

8 چه پوشیده دارم؟تو دانی که تحفه ز خادم تقاضای مرسوم باشد

9 ولیکن سه سال است وین یک دقیقه بناچار باید که معلوم باشد

10 که در مذهب شاعران آنچنانست که مرسوم بگذاشتن شوم باشد