یک شمه ز اصلاح می ناب گفتنی از عرفی شیرازی غزل 109

1 یک شمه ز اصلاح می ناب گفتنی است با زاهدان سرودی ازین باب گفتنی است

2 هزگز شکست توبه ملولم نداشته است این نکته در میانه ی اصحاب گفتنی است

3 ای مردم وصال غم و دور ماندگان بشنو که حال تشنه به سیراب گفتنی است

4 نتوان به گفتگو به حقیقت رسید، لیک افسانه ای ز گوهز نایاب گفتنی است

5 دیدم به خواب کان لب لعلم به کام بود گر واقع است و گر غلط این خواب گفتنی است

6 ابله کسی که عیب خود از دوست نشود با دوستان حکایت ازین باب گفتنی است

7 در آتشم درون و برون جوش می زند این حرف در میان تب و تاب گفتنی است

8 عرفی مگو به تیره شب هجر حرف می حرفی است این که در شب مهتاب گفتنی است