1 ای ساقی صبوح نجات از خمار بخش جامی به طاق ابروی صبح بهار بخش

2 تا کی به قید عالم صورت به سر بریم؟ آیینه را خلاصی ازین زنگبار بخش

3 آرام سوز، حوصله ای کن نصیب ما یا بحر بیقراری ما را قرار بخش

4 تا هست می به شیشه، غم از عمر رفته نیست این آب رفته باز، به این جویبار بخش

5 تا هست می به شیشه ، غم از عمر رفته نیست میخانه را بیا به من میگسار بخش

6 مپسند خالی از می گلرنگ ساغرم ته جرعه ای چو لاله به این داغدار بخش

7 باشد می دو آتشه را نشئه بیشتر ته جرعه ای ز خود به حزین فگار بخش