1 ای مکان سعد و کان جاه و ارکان ظفر جشن فروردین فرخ بر جهان افکند فر

2 بر تو میمون باد و فرخ ای شه پیروزگر می خور و بفروز جان با ناز و نوش کام و گر

3 از تو بفروزد خردمندان گیتی را بصر زانکه با معنی بسیاری و لفظ مختصر

4 رنج و ناز دوستان و دشمنان بردی بفر مرده کی باشد شهی کش همچو تو باشد پسر

5 سیم نزدیک تو همچون سنگ باشد بی خطر کینه جویان را بلائی مهرورزان را نظر

6 خسروا تو خیر خیری دیگران خیرند و شر چون تو هرگز نافرید ایزد کریم اندر بشر

7 گاه رادی زی تو یکسانست کاه و سیم و زر گاه مردی از تو ترسانست پور زال زر

8 نزد سلطان رفتن تو کشتن از نار است تر رفتنت فرخنده باد و آمدن فرخنده تر

9 چون بود باز آمدنت آید بپیروزی خبر ما بنازیم و دل دشمن شود زیر و زبر

10 تا جهان باشد مبادا جز تو سالاری دگر زانکه رادی بی خلافی و رحیمی بی مگر

11 گر نبودی بنده را نقرس شکسته بال و پر بارکش بودی بجای پای بر راهم ز سر

12 تا تو باز آئی بدولت او بود ساعت شمر روی گشته چون زریر و چشم گشته چون شمر