اشتیاقی به مرادی نفروشد از همام تبریزی غزل 118

1 اشتیاقی به مرادی نفروشد درویش ور بود تشنه جگر چشمهٔ حیوان در پیش

2 لذت آب ز سیراب نباید پرسید این سخن خوش بود از تشنه جیحون اندیش

3 ذوق آن حال کسی راست که از نوش وصال به فراغت شود و می‌خورد از هجران نیش

4 مرد را آرزوی نفس حجاب نظر است التفاتی به جهان زان ننماید درویش

5 عشق بازان حقیقت همه بازی شمرند مهر آن دل که بود در هوس مرهم ریش

6 عشق حالی‌ست عجب زان نتوان داد نشان نرسیده‌ست به ما مدعیان نامی بیش

7 تو هم آیینه و هم ناظر و هم منظوری چشم بگشای ودر آیینه ببین صورت خویش

8 ای همام این سخن از دفتر اصحاب دل است تا نشویی ورق نفس ندانی معنیش