یک حاجت بی‌دلی از اوحدالدین کرمانی رباعی 103

1 هر کاو زحقیقت وجود آگاه است با او سخن دراز بس کوتاه است

2 در عالم امر شرع شاهنشاه است وین جمله برون زپردهٔ این راه است

1 گر حکمت محض خواهی و علم اصول از لوح دلت بشوی این نقش فضول

2 گر بی تکرار علم حاصل نشود پس عَلمنی چراست در شأن رسول

1 شمشیر فلک پاره کند جوشن‌ها پیکان قضا تیره کند روشن‌ها

2 زنهار به مرگ دیگران شاد مشو دودی است برآید ز همه روزن‌ها