1 ای سروری که از گل دل قامت قلم بی‌خدمت دوات تو بسته کمر نخاست

2 بادا همیشه ملک جمال تو منتظم کز کاف کن فکان چو وجودت گهر نخاست

3 بی‌طبع دلگشای تو از سنگ زر نخاست بی‌لفظ جانفزای تو از نی شکر نخاست

4 دعوی همی کنم که در آفاق چون تویی از مسند امامت صدری دگر نخاست