ای منت جانفشان دیرینه از کمال خجندی غزل 927

1 ای منت جانفشان دیرینه داغ عشقت نشان دیرینه

2 بفراموشیت نیامده نیز بادی از عاشقان دیرینه

3 بینو بودم هلاک خویش گمان کردی گمان دیرینه

4 گو غمم خور جگر که نیست دریغ میچ ازین میهمان دیرینه

5 پیر گشت و هنوز هست رقیب آه ازین سخت جان دیرینه

6 تو گلی چون تو بایدم نه بهشت چه کنم بوستان دیرینه

7 سگ کویت چو دید لاغرییم بو نکرد استخوان دیرینه

8 بر ندارد کمال تا دمه حشر سر ازین استان دیرینه

9 تا چو مجنون بساخت دفتر عشق تازه شد داستان دیرینه