یک ذرّه غمش به صد جهان نتوان داد از اوحدالدین رباعی 53

1 بی نیش مگس به نوش شهدی نرسی بی جان کنشی به نیک عهدی نرسی

2 ننهاده به جهد هیچ کس را ندهند لیکن بنهاده جز به جهدی نرسی

1 این کار تو را کارگزار دگر است نیک و بد تو به اختیار دگر است

2 علم و عمل و ریاضت و جهد و ثبات راه طلب است و یافت کار دگر است

1 جز حق تو بکن جمله فراموش امشب وز جام وصال باده می نوش امشب

2 تا بوک به وصل جاودانی برسی منشین و به جان و دل همی کوش امشب