عمری به امید و آرزویت بگذشت از مجد همگر رباعی 224

1 کجاست در همه ملک جهان سلیمانی که مهر دل نسپارد به دست شیطانی

2 به امر نافذ چون باد را دهد فرمان چرا نه دیو هوی راکند به زندانی

1 ای چهره تو آینه صنع خدایی جان چهره گشاید ز تو چو چهره گشایی

2 آئینه همه چیز نماید به جز از جان تو هیچ به جز صورت جان می ننمایی

1 به جان بریم ترا سجده تا به سر چه رسد نثار پای تو سرهاست تا به زرچه رسد

2 ترا ز نور جلالت نمی توانم دید به چشم جان به سرت تا به چشم سر چه رسد