فرودی باشد و ننگ و جودی از قاسم انوار غزل 613

1 فرودی باشد و ننگ و جودی که نبود پیش جودت در سجودی

2 مراگویی :چه میگویی؟ چه گویم؟ ثنای شاهد فرد ودودی

3 همه ذرات در رقصند ازین حال نباشد این رواقص بی سرودی

4 سرود از عالم غیبست، هش دار! سرود اعتدالی با شهودی

5 سرود اولیا اینست، ای دوست نه این جا نغمه چنگی، نه عودی

6 نی و دف هر دو همرازان عشقند که باشدشان بهم گفت و شنودی

7 کسی کو منکر عشقست در راه چه باشد؟ جاحدی، کور و کبودی

8 ز بود خود بفریادیم، زنهار! چه خوش بودی که بود ما نبودی!

9 ز قول قاسمی هر روزکی چند روان می سازم از دیده دو رودی