ای دل مگذار عمر چون از انوری ابیوردی رباعی 340

1 باز کی گیرم اندر آغوشت کی بیارم به دست چون دوشت

2 هرگز آیا به خواب خواهم دید یک شبی دیگر اندر آغوشت

1 ای زلف تابدار ترا صدهزار خم وی جان غمگسار مرا صدهزار غم

2 خالی نگردد از غم عشق تو جان من تا حلقهای زلف تو خالی نشد ز خم

1 خه‌خه به نام ایزد آن روی کیست یارب آن سحر چشم و آن رخ آن زلف و خال و آن لب

2 در وصف حسن آن لب ناهید چنگ مطرب بر چرخ حسن آن رخ خورشید برج کوکب