ای دل از جویی که جز احمد کسش‌ میراب از قاآنی قطعه 29

1 دوش برگردون بسی تابان شهاب آمد پدید بس درخشان موج زین دریای آب آمد پدید

2 تخت شاهنشاه ایرانست گفتی آسمان بسکه از انجم درو در خوشاب آمد پدید

1 آن کیست که باز آمد و در بزم نظر کرد جان و دل ما از نظری زیر و زبر کرد

2 آن برق یمانست‌که افتاد به خرمن یا صاعقه‌یی بود که بر کوه ‌گذر کرد

1 در شب عید آن سمن عذار سمن‌بر با دو غلام سیه درآمدم از در

2 هر دو غلامش به نام عنبر و ریحان یعنی زلف سیاه و خط معنبر