جهانی سر به سر چون نوبهارست از جهان ملک خاتون غزل 165

1 جهانی سر به سر چون نوبهارست به باغستان جان گلها به بارست

2 زمین همچون زمرّد سبز گشته همه صحرا ز گل نقش و نگارست

3 همه بستان پر از گلهای رنگین هزاران بلبل اندر شاخسارست‌

4 لب جو سر به سر خیری و سوسن درخت ارغوان بس بیشمارست

5 ز عشق گل میان بوستانها فغان بلبل و بانگ هزارست

6 بیا یک دم که با هم خوش برآییم چو می دانی که عالم در گذارست

7 چرا از بوستان وصلت ای جان نصیب خاطر ما جمله خارست