ای ساقی خوش بادهٔ ناب اندر ده از نجم‌الدین رازی رباعی 72

1 ما مست ز بادهٔ الستیم هنوز وز عهده الست باز مستیم هنوز

2 در صومعه با سجاده و مصحف و ورد دردی کش و رند و می پرستیم هنوز

1 در دام میا که مرغ این دانه نه ای در شمع میاز چونکه پروانه نه ای

2 دیوانه کسی بود که گردد بر ما کم گرد به گرد ما که دیوانه نه ای.