1 سرایندهای پیش دانندهای فغان کرد از جور خونخواره دزد
2 که از نظم و نثرم دو گنجینه بود ربود از سرایم ستمکاره دزد
3 بنالید مسکین: که بیچاره من بخندید دانا: که بیچاره دزد
1 با دل روشن در این ظلمتسرا افتادهام نور مهتابم که در ویرانهها افتادهام
2 سایه پرورد بهشتم از چه گشتم صید خاک ؟ تیرهبختی بین کجا بودم کجا افتادهام
1 بهر تو این خجستهکتاب آورد نشاط چون یار مهربان که به دلداده میرسد
2 گنجینهای ز معتمدالدوله مانده باز گنج پدر به زاده آزاده میرسد
1 ساقیا در ساغر هستی شراب ناب نیست وآنچه در جام شفق بینی به جز خوناب نیست
2 زندگی خوشتر بود در پردهٔ وهم و خیال صبح روشن را صفای سایه مهتاب نیست