گلی که شرح غمم پیش از امیرعلیشیر نوایی غزل 142

1 گلی که شرح غمم پیش او صبا بکند خوشست یک بیکش گر چو من ادا بکند

2 ز غمزه تو نیاید طریق دلجویی جز اینکه قصد دل زار مبتلا بکند

3 به تندخویی آن مست بین که زاید تیغ گه خرام اسیری گرش دعا بکند

4 بکشته غم هجر تو جز وصال چه سود؟ هزار بار مسیحا گرش دوا بکند

5 ز شیخ شهر طریق فنا نیافت دلم مگر به پیر خرابات التجا بکند