شعله‌ای چون شمع من در پردهٔ فانوس نیست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 شعله‌ای چون شمع من در پردهٔ فانوس نیست چون رخش یک گل به گلزار پر طاووس نیست
2 گاه بر گل می‌زنم خود را، گهی بر خار و خس طایر شوقم، به پایم رشتهٔ ناموس نیست
3 این سخن را در کجا خود می‌توان گفتن که ما خاک ره گردیده‌ایم و رخصت پابوس نیست
4 راهبر کی جانب رهزن گذارد، کافرم خضر ما گر در میان کاروان جاسوس نیست
5 جز نوای یا علی بن ابی طالب، سلیم از دلم مطلب که زنگ حیدری ناقوس نیست
ادامه توضیحات شاعر