چندم ای نالهٔ سحر بکُشی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 چندم ای نالهٔ سحر بکُشی هر دم از آتش دگر بکُشی
2 دَرِ این دودگه دلا در بند چندم از آه بی اثر بکُشی
3 این که پروانگی کنم، ترسم کاتشم را به بال و پر بکُشی
4 نامه ام سنگ را بگریاند ای فلک مرغ نامه بر بکُشی
5 کُشتی از غمزه اهل عالم را بعد از این غمزه را مگر بکُشی
6 تا کنم چون چراغ شام بلا زنده سازی و در سحر بکُشی
7 چون کسی اهل درد، عرفی را چشم دارم که بیشر بکُشی
دیدگاه‌ها **