چند در مسجد و در صومعه غارت از قاسم انوار غزل 300

1 چند در مسجد و در صومعه غارت کردند سبب این بود که می خانه عمارت کردند

2 باده گران شد و ذرات جهان مست شدند من ندانم که بساقی چه اشارت کردند؟

3 درد و صافی همه خوردن و بچرخ افتادند صورت حال به «احببت » عبارت کردند

4 گوهر وصل تو جستند و کسی باز نیافت گر چه عمری بجهان روبتجارت کردند

5 از می صافی رخشنده انارتها شد کاسه ای چند درین بزم انارت کردند

6 هر گناهی که ز ماخسته دلان آمده بود جاودان از کرم یار کفارت کردند

7 چه گنه کردم،ای دل،چه خطا افتادست؟ که از آن مستی و می رو بجهارت کردند

8 در خرابات مغان زنده دلان چالاک هرکه هشیار ندیدند زیارت کردند

9 قاسمی عاشق بیچاره بسودای تو ماند عاقلان میل بزرگی و صدارت کردند