چند چو جو خوری، در پی آبرو از عرفی شیرازی غزل 504

1 چند چو جو خوری، در پی آبرو روم زهر ز امتحان خورم، در پی آرزو روم

2 شوق سرِ بریده را، بر سر دار می برد این سر و صد سر دگر، بازم و رو به رو روم

3 دست به دست می روم، همره لشکر جنون تا به کدام دشت خون، پا نهم و فروروم