تابکی ایچشم مست فتنه از آشفتهٔ شیرازی غزل 900

1 تابکی ایچشم مست فتنه برانگیختن دست نگارین بس است از پی خونریختن

2 خون خود آخر بخاک بر درت آمیختم با تو میسر نشد گرچه برآمیختن

3 توسن نازت چو شد رام بمیدان حسن گرد زهستی خلق بایدت انگیختن

4 چشم تو بست از مژه راه باهل نظر جز بخم زلف تو کو ره بگریختن

5 تلخی دشنام تو زانلب شیرین عطاست چاره سودائیان گلشکر آمیختن

6 هر که چو آشفته کرد بیم زچاه ذقن در خم زلفین تو بایدش آویختن