نقد غمت که حاصل دنیا و دین از محتشم کاشانی غزل 76

1 نقد غمت که حاصل دنیا و دین ماست گنج خرابهٔ دل اندوهگین ماست

2 یاد تو زود چون رود از دل که همرهش در اولین قدم نفس آخرین ماست

3 به خاک درگهت چه تفاوت اگر نهیم سر بر زمین که کوی بلا سرزمین ماست

4 از کینه جوئی تو شکایت کنم چرا کز شوخی آن چه نیست به یاد تو کین ماست

5 از توسن هوس ز ازل چون پیاده‌ایم رخش مراد تا به ابد زیر زین ماست

6 نور جبین ما نه ز تاثیر طاعت است داغی کهن ز لاله رخی بر جبین ماست

7 ای مرغ دل حذر که خدنگ افکنی عجیب از ابروان کشیده کمان در کمین ماست

8 در بزم او همیشه ملولم که ناگهان افتد به فکر او که چرا همنشین ماست

9 تا می‌کنیم محتشم از لعل او سخن ملک سخن تمام به زیر نگین ماست