بچم ای نهال نورس که از آشفتهٔ شیرازی غزل 1099

1 بچم ای نهال نورس که زحسن بارداری همه انجمن چمن کن که زرخ بهار داری

2 بسخن شکر شکستی و هنوز در حدیثی بنظر جهان گرفتی هم انتظار داری

3 زچه جنس بودی ای عشق که بافت تار و پودت زچه خم گرفته ای رنگ و چه پود و تار داری

4 من اهرمن صفت را زکجا ندیم باشی تو که خود زجاتم جم بزمانه عار داری

5 نفتد زجوش جانت نشیند این تجارت تو که زیر دیگ سودا همه روزه نار داری

6 سوی میکده مبر رخت تو زاهد سیه کار بفشان زباده آبی که بره غبار داری

7 همه جادوان فریبی بفریب چشم مکحول که زچهره گنج سازی وز طره مار داری

8 بودت جو حب حیدر همه خاک میکنی زر چه کنی دیگر باکسیر که از غبار داری