ای صورت زیبا که به سیرت از فروغی بسطامی غزل 453

1 ای صورت زیبا که به سیرت ملکستی بر روی زمین غیرت ماه فلکستی

2 یارب چه سواری تو که بر غارت دل‌ها سرگرم ز هر گوشه پی تاز و تکستی

3 ای کاش ببینند جراحات درونم تا خلق بدانند که کان نمکستی

4 عشق آمده عقل از پی بیچارگیش رفت وین نیست یقین تو که در عین شکستی

5 ای شیخ که منعم کنی از جنت کویش زین نکته توان یافت که اهل دَرَکستی

6 ای عشق جهان‌سوز درآ از در اغیار تا یار بداند که چه مجرب محکستی

7 نازم سرت ای شمع فروزان فروغی زیرا که در این بزم الف‌وار یکستی