پا بدامن درکش ایدل وز از عرفی شیرازی مثنوی 96

1 پا بدامن درکش ایدل وز جهان ذلت مکش سهو کردم میکش و از دامنت منت مکش

2 لاف مردی میزنی در انجمن با دوست باش خویشتن را چون زنان درگوشه خلوت مکش

3 غمزه را بازو مرنجان زخم راضایع مکن اینک آمد جان بلب کز کشتنم زحمت مکش

4 آسمانت اینکه خاکم کشته تر دامن است آفتابست اینکه نازت میکند منت مکش

5 شهره در عافیت عرفی قبولی نیست لیک آستین غم بگیر و دامن عصمت مکش